Bazı İnsanlar

Bazı insanlar bir zamanlar yaşadı ve öldü.
Yazdıkları ile, söyledikleri şarkılar ile geçti vakitleri.
Böyle geçmesi gerekliydi.
Daha başka nasıl anlatılabilirdi?..
Yalnız'lardı.
Kimseleri yoktu.
Ev diye adlandırılacak bir yer yoktu.
Hasta bir bedenin,
Daha da hasta zihninde kaybolmuş
Yalnız insanlar.

Bazı insanlar yükselen seslerden ibaretti, bu nefretti.
Bazıları ise tırnakların deriyi yardığı,
Açılması imkansız yumruklardan ibaretti.
Kendilerini kandırmak nereye kadar sürecekti?
Ölümün gelişini kim engelleyebilirdi?

Bazı insanlar ölüme giden kısa yolları seçmeden edemedi.
Bazıları ise hala ayak sürümekte...
Asfaltı umursamamış birkaç ot eşliğinde uzayıp giden yol,
Her adıma yerleşmiş binlerce avuç.
Her avucu anne hissettiren birer çakıl taşı.

Bazı insanlar uçmayı diledi.
Bazıları ise ilk adımı atmak yerine
Oldukları yere çökmenin en iyisi olduğunu düşündüler.
Yorgun gözlerin üzerinde etten bir şapka,
İstedikleri her ne ise bulmaya ant içmiş.

Bazı insanlar bunları bir yerlerde okumuş edasıyla süzüldüler.
Bazıları ise özürlerin kabul edilmediği bu yerde
Yanlış yapmayı günah bildiler.